Przejdź do zawartości

Alojzy Maria Palazzolo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Święty
Alojzy Maria Palazzolo
Luigi Maria Palazzolo
prezbiter
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 grudnia 1827
Bergamo, Włochy

Data i miejsce śmierci

15 czerwca 1886
Bergamo

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

19 marca 1963
przez Jana XXIII

Kanonizacja

15 maja 2022
plac świętego Piotra
przez Franciszka

Wspomnienie

15 czerwca

Alojzy Maria Palazzolo (ur. 10 grudnia 1827 w Bergamo, zm. 15 czerwca 1886 tamże) – włoski ksiądz, duszpasterz młodzieży, założyciel zgromadzeń Braci Świętej Rodziny i Małych Sióstr Ubogich, święty Kościoła katolickiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jego ojciec zmarł, gdy miał 10 lat. Od bogobojnej matki otrzymał chrześcijańskie wychowanie z naciskiem na opiekę nad ubogimi i chorymi. Wstąpił do seminarium w Bergamo w 1844 roku[1]. 23 czerwca 1850[1], z rąk biskupa Bergamo, otrzymał święcenia kapłańskie i od razu powierzono mu apostolstwo w parafii św. Aleksandra w Colonni, a następnie kościele św. Bernardyna. W 1855 został ich rektorem. W kilka lat później, wraz z Teresą Gabrieli, założył zgromadzenie sióstr najuboższych (wł.) Suore delle Poverelle (Institutum Sororum Paupercularum), którego został pierwszym przełożonym. Konstytucję zgromadzenia zatwierdził biskup Bergamo Guindani[1], a przez Stolicę Apostolską zgromadzenie zostało zaaprobowane w 1912 roku w czasie pontyfikatu Piusa X.

4 października 1872 Palazzolo założył również zgromadzenie Braci Świętej Rodziny, wł. Fratelli della S. Famiglia (łac. Congregatio a Sacra Familia, CSF)[1] z siedzibą w Torre Boldone opiekujące się osieroconymi chłopcami, ale instytut ten przetrwał tylko do 1928 roku. „Siostry Poverelle” natomiast zakładały kolejne domy w prowincjach: Bergamo, Vicenza i Brescia. Obecnie działają również na terenach: Luksemburga, Szwajcarii, Francji, a także w Afryce. Alojzy Palazzolo był również założycielem szkoły wieczorowej dla młodzieży pracującej[2].

Zmarł 15 czerwca 1886 roku mając 58 lat. Pochowany został na cmentarzu św. Jerzego w Bergamo. 4 stycznia 1904 jego ciało zostało przeniesione do głównego kościoła Instytutu.

Został beatyfikowany przez papieża Jana XXIII w dniu 19 marca 1963 roku.

28 listopada 2019 został podpisany przez papieża Franciszka dekret uznający cud za wstawiennictwem błogosławionego, co otwiera drogę do jego kanonizacji[3]. Data uroczystości miała zostać ogłoszona na konsystorzu, który odbył się 3 maja 2021[4], lecz zostanie ogłoszona w innym terminie[5]. 9 listopada 2021 Stolica Apostolska podała informacje o terminie uroczystości, podczas której nastąpi kanonizacja Alojzego Marię Palazzolo i sześciu innych błogosławionych[6].

15 maja 2022, podczas uroczystej mszy św. na placu świętego Piotra, papież Franciszek dokonał pierwszej od czasu pandemii COVID-19 i pierwszej od października 2019 kanonizacji bł. Alojzego Marii Palazzolo i dziewięciu innych błogosławionych[a], wpisując go w poczet świętych Kościoła katolickiego[7][8].

Jego wspomnienie liturgiczne obchodzone jest w dies natalis (15 czerwca).

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
  1. Łazarz Pillai, Maria Franciszka Rubatto, Karol de Foucauld, César de Bus, Maria Dominika Mantovani, Justyn Maria Russolillo, Tytus Brandsma, Maria od Jezusa Santocanale i Anne Marie Rivier

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Den salige Aloisius Maria Palazzolo (1827-1886). Den katolske kirke. [dostęp 2013-11-19]. (norw.).
  2. Aloisius Maria Palazzolo. Ökumenisches Heiligenlexikon. [dostęp 2013-11-19]. (niem.).
  3. Promulgazione di Decreti della Congregazione delle Cause dei Santi, 29.11.2019. press.vatican.va. [dostęp 2019-11-29].
  4. Avviso dell’Ufficio delle Celebrazioni Liturgiche, 26.04.2021. press.vatican.va. [dostęp 2021-04-26].
  5. Konsystorz: ogłoszenie kanonizacji, m.in. Karola de Foucauld. vaticannews.va. [dostęp 2021-05-03].
  6. W przyszłym roku kanonizacja Karola de Foucauld. deon.pl. [dostęp 2021-11-09].
  7. Franciszek ogłosił dziesięcioro nowych świętych. ekai.pl, 15 maja 2022. [dostęp 2022-05-16].
  8. W Watykanie pierwsza kanonizacja od początku pandemii. dzieje.pl. [dostęp 2022-05-15].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]